28 ŞUBAT KALINTILARI
Türkiye’de darbeler bitti bir daha bu süreç gelmez, insanlar askeri darbelerin etkisini acı çekti, ülkenin gerek gelişimi ve gerekse ekonomisi onlarca yıl geri gidiyor artık olmasın bu darbe derken bazılarının elerini ovuşturarak beklediği 28 Şubat post modern darbesi oluverdi.
Kısaca 28 Şubat nedir diye gençlerin hafızasını yenileyecek olursak; 1995 genel seçimlerinde Necmettin Erbakan liderliğindeki Refah Partisi sandıktan birinci parti çıktı. Önce ANAYOL azınlık hükümeti kuruldu. Bu hükümet 3 ay devam edebildi. Daha sonra Erbakan ile Çiller REFAHYOL hükümetini kurdu. Askerlere göre 28 Şubat sürecini tetikleyen ilk olay, Erbakan'ın ilk yurtdışı gezisini aralarında Libya'nın da bulunduğu bazı İslam ülkelerine yapması oldu. Erbakan'ın dinci kadrolaşmaya ağırlık vermesi iddiası ortaya atıldı. Başbakanlık Konutu'nda tarikat şeyhlerine iftar yemeğine davet etmesi süreci hızlandırdı. Son olarak RP'li Sincan Belediye Başkanı'nın düzenlediği Kudüs Gecesi' post modern darbenin fitilini ateşledi. Askerler bir gün sonra hükümete tepki olarak Sincan sokaklarında tankları yürüttü. Dönemin Genelkurmay İkinci Başkanı Çevik Bir, tankların yürütülmesini "Balans ayarı" olarak niteledi. Bazı illerde "Cumhuriyete Sahip Çıkın" mitingleri düzenledi. RP hakkında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından kapatma davası açıldı. Bu süreçte yapılan MGK toplantısında hükümetin ipini çeken 18 maddelik bildiri hazırlandı. Baskılara dayanamayan koalisyon ortakları yeni arayışlara girdi ama sonunda hükümet istifa etti.
Yoğun bir psikolojik savaş yürütüldü Türkiye’de. Refahyol'un iktidar olmasıyla birlikte korkunç bir mücadeleye başladılar. Bütün medyayı olağanüstü tarzda kullandılar. En küçük hatayı abartarak yansıttılar. Ve maalesef o psikolojik savaş darbe ortamı olgunlaştırdı. İnsanların çoğu demek ki biz çok suç isledik, hata bizde diye düşünmeye başladılar. Sonra malum olduğu üzere tankları devreye soktular. Refah Partisi’ni iktidara geldiğinde başarısızlığa mahkûm etmek istiyorlardı ekonomik alanda basarîli olması, arzu etmedikleri bir sonuç doğurdu...
28 Şubat’ı belki hızlandıran bir diğer uluslar arası sebep de Erbakan’ın D-8 projesiydi. Erbakan, batılıların karsına 8 etkin İslam ülkesini çıkardı. Ve dikkat edilirse bu ülkelerin her biri bundan sonra değişik sorunlarla karsılaştılar: Malezya’da büyük bir ekonomik kriz çıkartıldı. Endonezya parçalanma noktasına itildi. Pakistan ve Türkiye’de darbe yapıldı. Nijerya’da Endenozya’daki gibi Hıristiyan-Müslüman kavgası başlatıldı. Iran zaten günah keçisiydi.
Mücadeleyi yürütenler uluslararası psikolojik savaş tekniklerini biliyorlar. İnsanların güvenlerini sarsıp insanların kendilerini suçlu görmesini sağladılar. Böylece darbeyi yapanlar mücadelenin birinci raundunu kazanmış oldular. Ondan sonra da doğal olarak kimlik bunalımı başladı.
Askeri darbeleri son bulduğu düşüncesi parti kapatma ve inançlı kesimin üzerinde bazılarının baskısı ile devam etti. Bir insan vatanın milletin aleyhinde çalışıyorsa onu fişlemek işten atma neye yarar. Onu kulaklarından asacaksınız bizim Cumhuriyet meydanında ki direğe. Ama saf inançları için yaşamaya çalışıp, ülkesinin bekası için uğraş veriyorsa ona da darbe, post modern darbe, e darbe gibi yollarla müdahale etmemelisiniz. Zira bu ülkenin tek sahibi bir grup bir zümre değil. Vatanını en çok seven bu ülkenin sahibidir.
İnşallah duyarlı ve vatanını en çok seven sivil asker tüm vatandaşların çabası ile herkese bir yanından dokunan darbeler post olsun fiili olsun internetten olsun bitti. Artık o süreç gerilerde kaldı.
Selam ve dua ile…
Bu haber 3280 defa okunmuştur.
